Het mooie aan het OWG Jubbega is het contact met mensen en iets terug kunnen doen voor het dorp’

 

De vrijwilligersorganisatie OWG is er een voor en door de inwoners van Jubbega en Hoornsterzwaag met het doel om welzijn in de breedste zin van het woord te bevorderen.

Jouke Bouma was vijf jaar secretaris van het bestuur. Hij helpt zijn vrouw Harriëtte bij het doen van boodschappen voor het Doarpsiten van het OWG. Ook bracht hij een jongetje uit Wijnjewoude naar de voetbaltraining in Jubbega. Samen met zijn vrouw helpt hij daarnaast bij uitstapjes die voor de seniorengroep worden gehouden. Ook duwt hij tijdens uitstapjes rolstoelen van ouderen, terwijl hij zelf bijna 81 jaar oud is.

Henriëtte Bouma is sinds 3,5 jaar coördinator van het Doarpsiten, waar ze eenmaal per maand voor zestig tot zeventig mensen een driegangendiner klaarmaakt. Ze bedenkt hiervoor de menu’s, die haar man uitwerkt op de computer. Ook regelt zij de tafelversiering en benadert zij bijvoorbeeld vrijwilligers om te helpen in de bediening. Ook voeren beiden nog tal van andere werkzaamheden uit.

Hoeveel uren per week zijn jullie hiermee bezig?

Normaliter, als alles door gaat, gemiddeld acht tot tien uur per week.

Wat is jullie motivatie om vrijwilligerswerk te doen?

We vinden het heel leuk om dingen te doen voor de gemeenschap, het contact wat je hebt met andere mensen en iets terug te kunnen doen voor het dorp. Het mooiste hieraan is om te zien dat mensen daar van genieten.

Wat was de grootste uitdaging tijdens het vrijwilligerswerk?

Het is een uitdaging om vrijwilligers te vinden en te houden. Daarom is het belangrijk om met elkaar een zo goed mogelijke sfeer te creëren en samen te werken. Want je hebt elkaar nodig om dingen te organiseren. Het valt en staat met en een groep. Het is iedere keer weer een uitdaging om voor het Doarpsiten het weer rond te krijgen met genoeg vrijwilligers.

Wat is jullie beste herinnering aan het vrijwilligerswerk?

Harriëtte Bouma geeft aan dat haar beste herinnering liggen bij het Doarpsiten, omdat ze daar ooit eens grootse complimenten kreeg van mensen die behoorlijk kritisch waren. Ook blijft ze het mooi vinden dat ze door mensen die het behoorlijk moeilijk hebben in het leven, werd bedankt voor een mooie avond bij Doarpsiten.

Jouke Bouma zijn beste herinnering is het blije jongetje die dankzij hem toch naar zijn voetbaltrainingen kon, doordat hij hem bracht en haalde. De moeder van dit jongetje zat heel erg met het vervoer vanwege werk en was een alleenstaande moeder. Hij was daardoor vaak bij zijn oma, welke hem niet kon brengen. Als bedankje hiervoor kreeg hij met kerst een kerststol van het gezin, wat volgens hem niet hoefde maar wat hij wel heel erg waardeerde.

Zou u dit vrijwilligerswerk over 10 jaar nog doen en waarom wel of niet?

Jouke Bouma denkt van niet, omdat hij dan bijna 91 jaar oud zou zijn. Maar als het lichamelijk enigszins kan zou hij nog wel wat willen doen.

Harriëtte Bouma zegt: „Zolang mijn lichaam en geest goed blijven blijf ik aan de gang met vrijwilligerswerk.”

Kunt u in twee zinnen vertellen waarom mensen bij jullie organisatie vrijwilligerswerk zouden moeten doen?

Over het OWG zeggen ze: „We zijn een gezellige enthousiaste groep mensen en hebben zeer tevreden ‘klanten.’ We kennen elkaar inmiddels heel erg goed. Iedere vrijwilliger kan zelf bepalen wanneer en hoe vaak ze kunnen en willen helpen. Iedereen kan zich dus gewoon aanmelden.”

Wat zouden jullie kwijt willen aan mensen die nog geen vrijwilligerswerk doen?

Hou je van koken, mensen en gezelligheid? Kom dan vrijblijvend een keer kijken bij het Doarpsiten in Jubbega.